Life is Cheap … But Toilet Paper is ExpensiveLife is Cheap … But Toilet Paper is Expensive

ชีวิตราคาถูก … แต่กระดาษชำระมีราคาแพง ชีวิตราคาถูก … แต่กระดาษชำระมีราคาแพง ความเก่งกาจของผู้กำกับ Wayne Wang ไม่เคยล้มเหลวที่จะสร้างความประทับใจ จากภาพยนตร์เรื่องแรกของเขา เรื่องตลกลึกลับราคาประหยัด

“Chan is Missing” ไปจนถึงละครครอบครัวเรื่อง “Eat a Bowl of Tea” และ “The Joy Luck Club” และ “Maid in Manhattan” ไปจนถึงละครรักร่วมเพศเรื่อง “The Center” ของโลก” และวงดนตรีอินดี้ “Smoke” และ “Blue in the Face” ดูเหมือนว่าเขาจะทำทุกอย่างได้อย่างสบายใจ

ความลื่นไหลของเขากระตุ้นช่างฝีมือประเภทหนึ่งที่ย้ายจากโครงการหนึ่งไปอีกโครงการหนึ่งในช่วงรุ่งเรืองของสตูดิโอ Old Hollywood เมื่อผู้กำกับคนเดียวกันอาจควบคุมภาพยนตร์ตะวันตก เรื่องโรแมนติกที่น่าเศร้า และภาพยนตร์นักสืบในปีเดียวกัน

ภาพยนตร์ปี 1989 ของ Wang เรื่อง “Life is Cheap … but Toilet Paper is Expensive”—ซึ่งกำลังได้รับการปล่อยตัวในระยะสั้นและจำกัดการแสดงละครเพื่อเฉลิมฉลองการบูรณะ 4K โดยผู้สร้างภาพยนตร์—เป็นหนังระทึกขวัญลึกลับในแบบที่ Jean Luc-Godard เปิดตัว “Breathless” เป็นเรื่องราวของคู่รักที่หนีไม่พ้น ภาพยนตร์เรื่องนี้ดำเนินเรื่อง

โดยชายหนุ่มรูปหล่อที่เงียบ เฉียบคม (สเปนเซอร์ นากาซาโกะ) ในหมวกคาวบอยสีดำ ซึ่งได้รับการว่าจ้างให้ขนส่งกระเป๋าเอกสารสีเงินที่ไม่ทราบเนื้อหาจากสหรัฐอเมริกาไปยังฮ่องกง และมอบให้กับผู้รับที่ตั้งใจไว้ มันเป็นรูปแบบหนึ่งของพล็อตเรื่องอาชญากรรมที่ต้มเลือดแข็งที่มีเนื้อหาเช่น “Kiss Me Deadly”, “Repo Man” และ “Pulp Fiction”

นอกจากนี้ยังเป็นเวอร์ชัน “Breathless” ของ Wang หรือบทผู้กำกับ American New Wave ในยุค 70/80 โดยคนอย่าง Martin Scorsese หรือ David Lynch ที่ดู Godard และเห็นอิสระในการสร้างสรรค์อย่างเต็มที่ (มีตัวละครในภาพยนตร์ชื่อ Taxi Driver และ Blue Velvet ).

แต่หวางไม่สนใจแผนการเพื่อตัวมันเองมากไปกว่าโกดาร์ด สถาปัตยกรรมของภาพยนตร์เรื่องนี้มีการแยกส่วนอย่างครอบงำ ภาพยนตร์เรื่องนี้มักจะปลุกเร้าความคลาสสิกของอาร์ตเฮาส์ในช่วงกลางศตวรรษ (เช่น นักสืบแนวไซไฟเรื่อง “อัลฟาวิลล์”) ของ Godard

น้อยกว่าภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแต่ยากที่โกดาร์ดสร้างไว้อย่างลึกซึ้งในอาชีพการงานของเขา เมื่อเขาสูญเสียผู้ชมดั้งเดิมไปส่วนใหญ่ด้วยการไป นามธรรมและการเมือง (และมักจะข้ามผ่านไม่ได้) แต่ไม่สนใจเพราะเขาหมกมุ่นอยู่กับงานศิลปะที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่ทำได้

“ชีวิตราคาถูก” กลายเป็นเรื่องฉาวโฉ่ชั่วครู่หลังจากได้รับคะแนน X จากสมาคมภาพยนตร์แห่งอเมริกา จากความรุนแรงที่นองเลือดและเรื่องเพศที่รุนแรง (รวมถึงฉากที่พระเอกไปเยี่ยมตัวละครอื่นในสตูดิโอบันทึกเสียงที่มีฉากลามกอนาจารระหว่าง ชายและหญิงกำลังถูกขนานนามโดยชายสองคน

ซึ่งหนึ่งในนั้นพยายามทำตัวเป็น “เด็กผู้หญิง” ผู้จัดจำหน่ายของ Wang สั่นไหวแต่ไม่สะทกสะท้านเปิดตัวภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยเรตการประดิษฐ์ “A” สำหรับผู้ใหญ่ เมื่อสองปีก่อนที่ MPAA จะสร้าง NC-17 ซึ่งหมายถึงการบ่งชี้ถึงรูปแบบภาพยนตร์กระแสหลักที่ “สุดโต่ง” ในรูปแบบศิลปะที่จะปรากฏอย่างมาก สั้น ๆ ในยุค 90 ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความฮาร์ดคอร์และขี้เล่นในเวลาเดียวกัน บางครั้งแนวโน้มเหล่านี้จะยกเลิกกัน แต่ส่วนใหญ่มักจะขยายซึ่งกันและกัน

เรามักจะได้ยินพระเอกของ “Life is Cheap”

บรรยายด้วยเสียงแบบแข็ง เขาอธิบายถึงพันธกิจของเขา ผู้คนที่เขาพบ และการสังเกตของเขาเกี่ยวกับชีวิตในเมืองแห่งความฝันอันสว่างไสวในช่วงหลายปีก่อนที่อังกฤษจะส่งมอบชีวิตให้กับจีน เขาสงสัยว่ามีอะไรอยู่ในกระเป๋าเอกสาร และทำไมผู้รับถึงมีพฤติกรรมแปลก ๆ เช่นนี้

แต่แล้วหนังจะยืดยาวโดยไม่มีการบรรยายหรือไม่เห็นพระเอกด้วยซ้ำ เรื่องราวใดที่ถูกขัดจังหวะ (ตั้งแต่เริ่มต้นของภาพยนตร์!) โดยการตัดแฟลชที่ก่อกวน บางอันแทบจะมองไม่เห็น: แฟลชสีแดง; เหลือบของสิ่งที่อาจเป็นผู้นำในม้วนฟิล์ม คนอื่นกำลังรบกวน หลายซีเควนซ์ให้ตัวละครสนับสนุนพูดถึงกล้องซึ่งเป็นตัวแทนของฮีโร่

และหวางก็อยู่กับพวกเขาเป็นเวลานานจนพวกเขากลายเป็นภาพตัวละครเล็กๆ ในสไตล์สารคดีของเหล่าคนนอกรีตและบุคคลที่อาจเป็นอันตรายได้ จากชายที่สอนบทเรียนเรื่อง “การเต้นเซ็กซี่” ถึงโปรดิวเซอร์โป๊ที่ถูกกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรมร้ายแรง

มีภาพโคลสอัพที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ของมือของชายคนหนึ่งที่ถูกตัดด้วยมีดหั่นเนื้อที่ข้อมือ กระดูกที่สับและเส้นเลือดที่มองเห็นได้จากกล้อง ตลอดจนภาพมือที่ถูกตัดยาวบนเตียงในโรงพยาบาลสีขาวบริสุทธิ์และ ชามเซรามิกสีขาวเต็มไปด้วยเลือดที่รดน้ำอยู่ใกล้ๆ เราเห็นชะตากรรมของฮีโร่หรือไม่? หนังทั้งเรื่องเป็นความทรงจำที่ใกล้ตาย—หรือลางสังหรณ์?

สำหรับการเปิดตัวอีกครั้ง Wang ยังได้เพิ่มฟุตเทจวิดีโอความละเอียดต่ำที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนซึ่งเขาถ่ายในสถานที่ถ่ายทำในฮ่องกงระหว่างการผลิต เนื้อหาส่วนใหญ่ปรากฏอยู่ในกลุ่มฟุตเทจที่ยาว ไม่ทราบสาเหตุ และอธิบายไม่ได้ประมาณหนึ่งในสามของเนื้อหา เราเห็นนักแสดงที่เราพบในตัวละครก่อนหน้านี้ที่สถานที่

ดูเหมือนพวกเขากำลังซ้อม นอกจากนี้ยังมีภาพชีวิตบนท้องถนนในฮ่องกงทั่วไป รวมถึงคนขายเนื้อในที่ทำงาน และชายคนหนึ่งที่อยู่บนตะแกรงซึ่งถูกเจ้าหน้าที่นำขึ้นรถพยาบาลไปไว้ด้านหลังรถพยาบาล คุณสามารถพูดได้ว่าเนื้อหานี้ทำลายแนวคิดใด ๆ หรือจังหวะการค้าที่เหมาะสมหากมีข้อบ่งชี้ว่า Wang ยกย่องสิ่งนั้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาสนใจเกี่ยวกับความเร็วที่ผู้ชมชื่นชอบเป็นอย่างมาก—ในภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ ของเขา ไม่มากในเรื่องนี้ซึ่งยึดติดกับเครื่องเมตรอนอมภายในของตัวเองและในบางแง่มุมก็รู้สึกเหมือนเป็นการผกผันของข้อกังวลบางอย่างของเขาใน “Chan is Missing” ซึ่งเป็นอินดี้คลาสสิกเกี่ยวกับชาวจีน – อเมริกันในสมัยนั้นและการทำสมาธิ เกี่ยวกับการดูดซึม

นี่เป็นหนังที่ดูยากในบางครั้ง—และเป็นเวลาหลายทศวรรษที่มันยากที่จะดู ไม่ใช่ภาพยนตร์ประเภทใดที่สามารถตัดสินตามเกณฑ์ทั่วไปได้ มีกลิ่นอายของพังค์ร็อกที่เชื่อมโยงกับภาพยนตร์เด่นเรื่องอื่นๆ โดยผู้กำกับอินดี้คนใหม่ที่เข้ามาในยุค 80 และ 90

เช่น Gus Van Sant (“My Own Private Idaho”), Alex Cox (“Repo Man”) , Jane Campion (“Sweetie”) และ Gregg Araki (“The Doom Generation”) รวมไปถึงผู้มีชื่อเสียงในสตูดิโออย่าง Scorsese และ Oliver Stone (รวมถึง “Natural Born Killers” และ “U-Turn”) ดูเหมือนว่าจะเป็นภาพยนตร์ที่ไม่มีการประนีประนอมอย่างสมบูรณ์พร้อมคุณสมบัติทั้งหมดที่วลีแนะนำ

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : ahpanama.com